مخازن دریافت کننده هوا در لهستان
مزایای بزرگ موقعیت جغرافیایی، نیروی کار مقرونبهصرفه و زنجیره تأمین بهخوبی توسعهیافته، لهستان را به یک نقطه داغ برای تولید در اتحادیه اروپا تبدیل کرده است. توسعه مخازن کوچک صنعتی دریافتکننده هوا در لهستان (شامل مخازن هوای فشرده و مخازن گاز/دیوار صنعتی) ارتباط نزدیکی با سیستمهای سیاسی و اقتصادی دارد.
۱. دوره سوسیالیستی (آخر جنگ جهانی دوم تا ۱۹۸۹)
لهستان یک سیستم صنعت سنگین را بر اساس الگوی شوروی ایجاد کرد. هوای فشرده و گازهای صنعتی (مانند اکسیژن و استیلن) برای صنایعی مانند متالورژی، تولید ماشینآلات و ساخت کشتی ضروری بودند. استانداردهای طراحی و ساخت مخازن دریافتکننده هوا مطابق با استانداردهای GOCT شوروی بود. مخازن دریافتکننده هوا (بهویژه مخازن هوای فشرده) عمدتاً از فولاد کربنی , محکم و سنگین، فقط استانداردهای ایمنی پایه و سطح پایینی از اتوماسیون. گازهای صنعتی عمدتاً توسط تولیدکنندگان دولتی تولید میشدند و در مخازن فولادی تحت فشار بالا که به استانداردهای شوروی ساخته شده بودند، حمل و نگهداری میشدند. تجهیزات ذخیرهسازی گاز و خود گازها بر اساس برنامهریزی توزیع میشدند و عمدتاً به بنگاههای مهم دولتی اختصاص داده میشدند. دسترسی بنگاههای کوچک خصوصی یا کارگاهها به این منابع دشوار بود. تولید مخازن دریافت هوا انحصار اندکی از بنگاههای دولتی را به خود مخزن هوا داشت و در نتیجه تنوع محصولات کم، رقابت خارجی اندک و پیشرفت فناوری کندی را به دنبال داشت.
۲. دهه ۱۹۹۰ تا ۲۰۰۴
آغاز بازار به همراه فناوریها و محصولات پیشرفته اروپای غربی همراه شد، بنگاههای دولتی خصوصی شدند و تعداد زیادی بنگاه کوچک و متوسط خصوصی جدید ظاهر شدند. این امر منجر به افزایش تقاضا برای دستگاههای فشردهساز هوای صنعتی و گازهای صنعتی شد. دستگاههای فشردهساز هوای برندهای اروپای غربی مانند آلمان و ایتالیا همراه با مخازن ذخیره هوای فشرده به سرعت وارد بازار لهستان شدند. این مخازن ذخیره هوای فشرده مطابق دستورالعمل تجهیزات تحت فشار اتحادیه اروپا بودند و ایمنتر و کارآمدتر بودند. تولیدکنندگان لهستانی مخازن ذخیره هوای فشرده تحت تأثیر قابل توجهی قرار گرفتند. برای بقا، آنها شروع به تطبیق با استانداردهای اروپای غربی کردند، فرآیندهای تولید خود را بهبود بخشیدند، تلاش کردند تا محصولات خود را به بازارهای کمهزینه عرضه کنند یا تبدیل به تولیدکننده قراردادی (OEM) برای برندهای اروپای غربی شوند. در این دوره، کارخانههای لهستانی از هر دو نوع مخزن هوای فشرده قدیمی ساخت اتحاد جماهیر شوروی و مخازن هوای فشرده کاملاً جدید اروپای غربی استفاده میکردند.
3. از سال 2004
لهستان به اتحادیه اروپا پیوست، به این معنا که لهستان باید مقررات اتحادیه اروپا از جمله دستورالعمل تجهیزات تحت فشار را بهطور کامل اتخاذ کند. این موضوع استانداردهای ایمنی و کیفیت را برای مخازن دریافتکننده هوای بازار لهستان بهطور قابل توجهی افزایش میدهد. تولیدکنندگان مخزن دریافتکننده هوای لهستانی باید بهشدت از گواهی CE پیروی کنند. با توجه به هزینههای کمتر نیروی کار و بهبود مهارتهای ساخت، تولید مخازن دریافتکننده هوای لهستان دوباره رقابتپذیری خود را بازیابی کرده است. بسیاری از تولیدکنندگان مخزن هوای لهستانی نه تنها بازار داخلی را تأمین میکنند، بلکه مخازن دریافتکننده هوای فشرده با کیفیت بالا را به اروپای غربی صادر میکنند. لهستان به یکی از پایههای اصلی تولید مخازن صنعتی دریافتکننده هوای در اروپای مرکزی و شرقی تبدیل شده است. تولیدکنندگان مخازن دریافتکننده هوای بهطور فزایندهای از فولاد ضد زنگ برای مخازن دریافتکننده هوا. بازار به وضوح تقسیمبندی شده است، برای مثال مخازن دریافتکننده هوای فشرده بدون روغن از جنس فولاد ضدزنگ بهطور خاص برای صنایع غذایی و دارویی طراحی شدهاند، مخازن دریافتکننده هوای مقاوم در برابر خوردگی برای صنایع شیمیایی مناسب هستند. گزینههای تأمین گاز نیز انعطافپذیرتر میشوند. همچنین، دوارهای کوچک نیتروژن مایع/آرگون مایع در میان کارخانههای کوچک و متوسط لهستانی روزبهروز محبوبتر میشوند.
امروزه میتوان مخازن دریافتکننده هوای تولیدشده توسط تولیدکنندگان لهستانی را در هر کارخانه مدرنی در لهستان مشاهده کرد. این مخازن استانداردهای سختگیرانه اتحادیه اروپا را رعایت میکنند و ممکن است با سنسورهای هوشمند تجهیز شده باشند که به وضوح نشاندهنده تحول عمیقی است که صنعت لهستان در سه دهه گذشته تجربه کرده است.
